![Dana Snyman]()
![In die blou kamp]()
Verlede week en Woensdag het bykans 350 gaste ver voor die afgespreekte uur reeds met groot opwinding in die Willowbridge Dros gesit en wag vir die geskiedkundige bekendstelling van Dana Snyman se sewende boek, In die blou kamp.
Geskiedkundig omdat dit die eerste boekbekendstelling was wat regstreeks op RSG se Skrywers en Boeke aan luisteraars wêreldwyd uitgesaai is. Ilse Salzwedel, aanbieder van dié program, het al die pad van Johannesburg af gekom om die gesprek met Snyman, een van die land se mees geliefde storievertellers, te voer. Gert Vlok Nel, ‘n groot vriend van Snyman, en Schalk Joubert het so tussen die praatjies deur musiek gemaak en, tot die gehoor se groot vreugde, ook sy gewilde treffer “Beautiful op Beaufort-Wes” gesing.
“Al wat ek ken is stories, en in tye van nood dink ek aan stories,” het Snyman inleidend gedeel, oorweldig deur die massas wat vir hóm en sy stories saamgedrom het. Hy het een van sy gunstelinge vertel, van ‘n groep ACVV tannies uit sy kinderdae wat ‘n bus teen ‘n bult moes opstoot en steeds na die tyd Halleluja-liedere kon sing op die lang pad terug na Danielskuil.
Tussen die stories deur het Salzwedel vir Snyman gepeper met vrae en wou onder meer by hom hoor of hy homself as ‘n rolmodel ag. “Nee, glad nie!” het hy uitgeroep en hartlik gelag. Hulle het gesels oor sy varsgedrukte boek, sy loopbaan tot dusver, sy liefde vir stories en die boek wat hom “nog famous gaan maak”.
In die blou kamp is eintlik die vrug van Snyman se sloertye terwyl hy aan Ons mense moes werk – grotendeels geskryf op Facebook, almal se gunsteling sosiale netwerk. Die stories wat hierin saamgevat is dek van die ontroerende en eiesoortige ontmoetings wat die meeste reaksie op Facebook of in die media ontlok het, asook ‘n hele aantal oorspronklike vertellings van sy omswerwinge.
“Mens het half die behoefte om deesdae so in die openbaar te lewe, en omdat ek ‘n storiesmous is deel ek graag my stories in die openbaar met mense,” het hy vertel. Elke storie in In die blou kamp is waar en al die karakters bestaan werklik, behalwe een. Koop die boek, lees hom en jy sal sien wie dit is.
Salzwedel het ‘n spesiale vraag ter wille van al die aspirantskrywers gevra: “As jy moet raad gee vir hulle, wat is jou top drie wenke?” Snyman het beklemtoon dat mense moet onthou daar is verskillende tipes letterkunde en skryfwerk, en ‘n beroep op mense gedoen om te onthou dat skryf – vernaam die tipe skryfwerk waarmee hy homself bemoei – is harde werk, ‘n vak soos skrynwerk.
Sy wenke was eenvoudig. Moenie te veel praat oor dinge nie – skryf eerder. Moenie jou stories vir mense wys voor dit klaar is nie. Gaan sit op jou alie en skryf. Vermy tog die koffiewinkels, tensy jy besonders begaafd is – soos Koos Kombuis. En laaste, maar beslis nie die minste, het Snyman gewaarsku teen verlange na die muse:
“Ek ken nie die muse nie. Die laaste keer wat ek die muse gesien het was sy ‘n barlady op Brandvlei gewees, vol bloukolle, mishandel deur ‘n digtersgroep van Bloemfontein.”
Aan die gehoor se reaksie op nog een laaste storie – ‘n gedig oor ‘n reis in sy getroue Valiant-motor – was dit duidelik: Die mense van die Tygervallei, en sekerlik ook die res van die land, is líéf vir Dana Snyman.
Martelize Brink was maar slegs een van die vele bekendes wat kom luister het na die gesprek. Sy het ook regstreeks vanuit die Dros met RSG-luisteraars gesels om die Skrywers en Boeke-program aan te kondig en af te sluit.
Luister na RSG se potgooi van die bekendstelling:
* * * * * * *
Helené Prinsloo (@helenayp) het regstreeks vanaf die bekendstelling met #livebooks getweet. Lees die tydlyn vir hoogtepunte uit die gesprek:
Boekbesonderhede
